بررسی تاثیر فن آوری اطلاعات بر صنعت حمل و نقل در ایران

در شروع هزاره سوم و نهادینه شدن ثبات در تغییر سازمانی، سازمان­های بیشتری به این واقعیت پی می­برند که منبع کلیدی کسب وکار، نه سرمایه و تجهیزات، بلکه دانش، اطلاعات وایده­هاست. از طرفی آخرین پیشرفت­های علمی و تکنولوژیک در زمینه ارتباطات، مخابرات، ماهواره فن آوری اطلاعات و...جامعه حمل ونقل را به عنوان شریان­های اصلی اقتصادی، فرهنگی، سیاسی واجتماعی به شکل نوینی متحول ساخته است. اما سازمان­ها (بطور کلی) و صنعت حمل ونقل در ایران، کمتر از این تحول بهره جسته و تا حدودی به صورت سنتی باقی مانده­اند. در این مقاله ضمن مطالعه موردی حمل ونقل جاده­یی (گستره وسیع صنعت حمل ونقل در کشور)، تاثیرات فن آوری اطلاعات بر جنبه­های گوناگون مدیریتی، فنی، مالی و انسانی سازمان­های حمل و نقل، بر اساس استانداردهای موجود با یک نظر سنجی مورد بررسی قرار می­گیرد و با توجه به بسط روز افزون فن¬آوری اطلاعات در زمینه سیستم­های حمل ونقل هوشمند (ITS) مانند: فاصله سنجی و مکان یابی(GIS,GPS)، همچنین اهمیت ویژه سازمان­های حمل ونقل در توسعه کشور، راهکارهای استراتژیکی در مقابله با ضعف­ها و چالش­های موجود، جهت تدوین و پیاده­سازی آن­ها بر مبنای تجربیات موفق سایر کشورهای پیشگام ارائه می­شود. جنبه نوآورانه این تحقیق مشخص نمودن متغیرهای تأثیرپذیر از اجرای طرح جامع فن‌آوری اطلاعات (به طور خاص) در صنعت حمل و نقل با استفاده از نظر خبرگان و نیز زمینه‌های لازم جهت استقرار سیستم‌های هوشمند در این صنعت است. این تحقیق به صورت پیمایشی انجام شده و روش گردآوری داده‌های آن استفاده از پرسشنامه بوده است. سؤالات پرسشنامه همگی بسته بوده و با استفاده از طیف لیکرت طراحی شده است. این سؤالات باتوجه به 4 عامل تأثیرگذار بر صنعت حمل و نقل تنظیم گردیده است. متغیرهای پژوهش شامل، متغیر اقتصادی و مالی، متغیر مدیریتی، متغیر نیروی انسانی، متغیر فنی، و سیستم‌های هوشمند است در این مقاله سعی بر بررسی متغیرهای تأثیرپذیر از اجرای طرح جامع فن­آوری اطلاعات در سازمان حمل ونقل و پایانه­های کشور از دیدگاه مدیران آگاه و کارشناسان خبره در بخش فن¬آوری اطلاعات سازمان­ های دست اندرکار حمل و نقل جاده­ای است.